Mijn specialisaties zijn onder andere schaamte en schuld gerelateerde klachten, als voorbeeld misbruik (seksueel) , verkrachting en /of huiselijk geweld wat in het verleden heeft plaatsgevonden. De impact van seksueel ge-/misbruik is enorm. Mensen die dit hebben ervaren hebben veelal grote problemen met het aangaan van relaties en het openstellen van zichzelf vanuit vertrouwen. Er is vaak sprake van "overleven". Een aantal mogelijke consequenties/klachten zijn angst, twijfel, verwarring, schuld en schaamte gevoelens, relatieproblemen, eetproblemen,beschadigd zelfbeeld, stress en nerveuze spanningen, problemen met sociale contacten enz. enz enz.
Wat kan ik voor jou betekenen? Naast liefdevolle aandacht en een luisterend voor jou en je verhaal, wil ik graag met je gaan ontdekken wat oorzaken en gevolgen zijn en die samen uit elkaar pluizen/ naast elkaar zetten. Veel van de huidige problemen komen voort uit de behoeftes die je als kind nodig had om te overleven. De vraag is; heb jij die overlevings mechanismen nu nog nodig, of beperken ze je in je levens vreugde en vrijheid? Door hier duidelijkheid in te verkrijgen, kun je je keuzes gaan maken, welke mechanismen wil je bewust kwijt en welke zijn nog zinvol in je huidige bestaan. Dit alles is samen af te stemmen, afhankelijk van de persoonlijke behoeftes en mogelijkheden van jou.
Daarnaast heb ik als specialisatie , ouder zijn van een "bijzonder kind". Uit ervaring kan ik stellen dat het hebben van een "bijzonder kind " ( denk aan autisme, reactieve hechtings stoornis/problematiek), veel van ons kan vragen. Het vereist toch een bepaalde aanpak, flexibliteit, organisatie, daad- en draagkracht om het gezin draaiende te houden.
Naast de buitenproportionele vraag die constant door je kind en meestal op de schouders van de moeder wordt neergelegd, zijn wij moeders ook in contact met jeugdzorg , speciale scholen en allerlei andere instanties die ons willen helpen, met daarnaast ook hun vragen en stapels formularia welke wij herhaaldelijk in moeten vullen, buiten de toch al zware dagelijkse zorg om.
Dit kan resulteren in verlies van draagkracht, twijfels, gebrek aan zelfvertrouwen, verlies aan sociale contacten, stress en nerveuze spanningen, relatieproblemen enz enz. In dit geval, wil ik die schouder voor je zijn, dat ruggesteuntje en gaan we op pad om jouw kracht en energie weer te HERontdekken. Ik geloof in het feit dat JIJ uniek, creatief, compleet en onuitputtelijk bent. Zullen we de kracht in jezelf weer vinden en de vrijheid en blijheid weer naar buiten uit gaan dragen? Er is een mogelijkheid tot vergoeding middels uw PGB.
Even een stukje persoonlijk; Als niche ( specialiteit ) heb ik gekozen voor ouder van een bijzonder kind. Hoe ben ik daar op gekomen? Bijna dertien jaar geleden hebben wij ( mijn ex en ik) drie kinderen geadopteerd vanuit Colombia. Juan D ,6 jaar oud en de tweeling M Dahiana en haar tweelingbroertje Jhon L van toendertijd 21 maanden oud. al vrij snel bleek dat Jhon anders reageerde op prikkels dan zijn tweeling zus. Veel overstrekken en agressie, Jhon richtte zijn agressie voornamelijk op mij. Zodra ik hem opppakte, knuffelde, terechtwees etc. krabde hij in mijn gezicht, of sloeg hij. Dit heeft ongeveer een jaar geduurd. Daarna ging hij over op driftaanvallen, honden pijn doen, zijn zusje pijn doen etc. Wij hebben hulp gezocht bij een fantastische organisatie gespecialiseerd in hechting stoornissen en problematieken, basic trust. Veel fijne en doeltreffende handvatten aangeboden gekregen en de hulpverlening zette zich voort in het circuit Medisch kinderdag verblijf, accare, accrete,autistart etc etc. Veel formularia ingevuld , veel picto's opgehangen, time timers in huis, wie, wat, waar en hoe gelezen,planborden gemaakt, hulpverleners die met jhon gingen oefenen met winkelen, bijna dagelijks interne begeleiding in huis. Allemaal toppers binnen hun eigen specialisatie! Maar........., wat gebeurde er met mij als moeder en als vrouw? Hoe vaak faalde ik, hoe vaak moest ik het anders doen, hoe verkeeg ik de verlangde rust in mijn huis met alle hulpverlening? Waar haalde ik de energie vandaan om het zoveelste formulier in te vullen en/of het zoveelste gesprek aan te moeten gaan over pgb's en medicatie en indicatiestellingen? Op een gegeven moment realiseerde ik mij dat ik meer hulpverleenster was dan moeder van mijn kind. Ik verloor de verbinding met mijn kind en twijfelde sterk aan mijn kwaliteiten als moeder en als vrouw. Mijn energie,flexibiliteit en creativiteit raakte op. Die realisatie bracht mij er toe, om de hulpverlening drastisch te verminderen en het met vallen en opstaan op eigen kracht te doen, vanuit mijn hart, vanuit mijn liefde voor mijn zoon. We hebben samen gevochten, gehuild, gezucht, gehoopt, gewanhoopt, gevallen en weer opgestaan, maar we hebben elkaar gevonden. Mijn kind is, wat ze in de hulpverlening een "bodemloos kind" noemen. Een kind wat zich niet kan hechten. Mijn 14 jarige puber ligt iedere avond in mijn armen op de bank. We hebben nog een weg te gaan maar samen "dansen" we; aantrekken, loslaten, leiden en vertrouwen. Ik ben moeder. Herken je dit gevoel en ben je jezelf kwijtgeraakt als moeder en als vrouw? twijfel je of je het allemaal wel "goed" doet, heb je weinig energie en weet je het allemaal niet meer zo goed? neem dan contact met mij op. Ik weet zeker dat ik wat voor je kan betekenen. Voor alle moeders! Met liefde, Daarnaast ; werkgerelateerde problematieken, relatie problematieken, zingeving,stress, time management, ordening, rouw verwerking, faalangst, sociale isolatie, spirituele coaching etc.
Voor meer informatie mag u mij vrijblijvend bellen.